happy feet

χθες ειχα παει στο σπιτι μιας φιλης που γιορταζε τα γενεθλια της. θυμαμαι τι σοκ ειχα παθει οταν ειχα ξαναπαει σπιτι της περσι τετοια εποχη για τον ιδιο λογο...

flashback
εχω ετοιμαστει για να φυγω. το μονο που μενει ειναι να βαλω καλτσες και παπουτσια. διαλεγω ενα ζευγαρι καλτσες που μολις το φοραω βλεπω οτι εχει μια μικρη τρυπουλα σε ενα απο τα δακτυλα. δεν σκεφτηκα να μην τις φορεσω, μια μικρη τρυπουλα ηταν και στο κατω κατω ποιος θα την εβλεπε;σωστα;λαθος!!!!με το που φτανω στο σπιτι και μπαινω μεσα παρατηρω μια κουρελου με 3-4 ζευγαρια παπουτσια. εδω, μου λεει η φιλη μου, βγαζουμε τα παπουτσια, ειναι για να μην λερωνουμε τα χαλια. εμεινα καγκελο. τι ατυχια ηταν αυτη...θα εβλεπαν ολοι την τρυπια καλτσα. δεν μπορουσα να κανω καμια διαπραγματευση, επρεπε να τα βγαλω αλλιως θα εμενα στην ακρουλα του σπιτιου που δεν ειχε χαλι ή οπως μου προτεινε να φοραω σακουλες στα ποδια, ακομα χειροτερο δλδ απο την τρυπια καλτσα. εκανα το κολπο του αποπροσανατολισμου, κατευθυνα την ματια τους αλλου και με μια αστραπιαια κινηση αλλαξα το πανω κατω στην καλτσα. τωρα η τρυπουλα ηταν απο την κατω πλευρα, κανεις δεν θα την εβλεπε

...αυτη τη φορα ομως ημουν προετοιμασμενος. το πρωτο πραγμα που διαλεξα την ωρα που ντυνομουν ηταν οι καλτσες. τις ελεγξα, τις δοκιμασα και ολα ενταξει. κανενα αγχος την στιγμη που επρεπε να αποχωριστω τα παπουτσια μου. το μονο που εχω να πω ειναι ποσο πιο ξεκουραστα ενιωθα τα ποδια μου οταν γυρισα σπιτι, και τις δυο φορες. δεν ειναι και τοσο ασχημα τελικα, ειδικα εαν εχεις ενα "αξιοπρεπες" ζευγαρι καλτσες...