ζογκλερ

τις προαλλες οταν ημουν στην σχολη που σπουδαζω παρατηρησα εναν τυπακο να κραταει στο ενα του χερι 3 μπαλακια και στο αλλο το τσιγαρο του.βγηκε στον προαυλιο χωρο μαζι με δυο φιλους του.τα μπαλακια εδειχναν μαλακα και υφασματινα.αρχισε να τα πεταει στον αερα,και με το ενα του χερι εδειχνε τα ελεγχει πολυ ανετα.ειχε μονο 3 γιατι το αλλο του χερι ηταν απασχολημενο με το τσιγαρο.μολις το εσβησε τα μπαλακια απο 3 εγιναν 5 και αρχισε να τα πεταει στον αερα και με τα δυο του χερια τα χειριζοταν μαεστρικα,εγω ειχα μεινει ακινητος και απλα κοιτουσα.ηταν καλος.καθως γυρνουσα σπιτι,με τα ποδια γιατι η μερα ηταν μια χαρα, ειδα ακομα εναν ζογκλερ.ηταν στο φαναρι στο πλαι του χιλτον και διασκεδαζε τον κοσμο που περιμενε με υπομονη το πρασινο.οποιος οδηγος ηθελε του εδινε κατι για την προσπαθεια και τον κοπο του,ειχε 6 ή 7 μπαλακια και καθως τα επαιζε με τα χερια του ειχε βαλει και ενα το κεφαλι του το οποιο ηταν σχεδον ξυρισμενο για καλυτερη ισορροπια μαλλον.εκεινος ηταν πιο εμπειρος απο αυτον της σχολης, οχι μονο γιατι ειχε περισσοτερα μπαλακια αλλα γιατι επρεπε να περπαταει αναμεσα στα αυτοκινητα για να παρει το κατιτις του καθως επισης να υπολογισει τον χρονο της παραστασης,αφου επρεπε να εκτελεσει το προγραμμα του αλλα και να παρει την αμοιβη του.οση ωρα τον χαζευα μονο ενας οδηγος του εδωσε κατι.γεια χαρα

αχρωματοψια,δυσχρωματοψια,δαλτονισμος

οποτε μιλαμε για μυωπια,για φακους επαφης,για πιλοτους,για επαγγελματιες οδηγους με μια παρεα θα με ακουσουν να λεω."μυωπια δεν εχω,λιγο μονο -ουτε μισο βαθμο- στο δεξι μου ματι.εχω ομως αχρωματοψια".η επομενη ατακτα ειναι:τι χρωμα ειναι αυτο; δειχνοντας μια μπλουζα ή το φαναρι πως το ξεχωριζεις; ή διαφορα αλλα σχετικα και ασχετα.την μοναδικη φορα που ξερω οτι δεν βλεπω τα χρωματα ειναι οταν παω στον οφθλαμιατρο και μου δειχνει τους κυκλους με τις τελιτσες,οχι οτι δεν βλεπω χρωμα,απλα δεν ξεχωριζω τον αριθμο.το τεστ αυτο λεγετε ishihara test ( για οποιον ενδιαφερετε να δοκιμασει http://www.toledo-bend.com/colorblind/Ishihara.html) και απο αυτο καταλαβαινει ο γιατρος εαν εχεις αχρωματοψια.

η παραπανω εικονα ειναι απο αυτο το τεστ.εγω σε αυτη την εικονα δεν βλεπω κανενα νουμερο.τα χρωματα τα βλεπω,τον αριθμο δεν μπορω να σχηματισω.αλλη μια που με δυσκολευει ειναι η παρακατω

σε αυτην ομως το βλεπω το 56
το παρακατω κειμενο ειναι μεσα απο την εγκυκλοπεδια δομη

«ΑΧΡΩΜΑΤΟΨΙΑ Τα µάτια µας έχουν τη δυνατότητα να ξεχωρίζουνε το χρώµα καθώς και τη φωτεινότητα κι’ αυτό διότι στο πίσω µέρος τους διαθέτουνε τα λεγόµενα κωνία και ραβδία. Τα κωνία αναγνωρίζουνε το χρώµα και τα ραβδία αναγνωρίζουνε τη φωτεινότητα. Υπάρχουνε κωνία για το µπλε χρώµα, το πράσινο και το κόκκινο. Ορισµένοι άνθρωποι έχουνε µικρότερο αριθµό κωνίων σε σχέση µε τον φυσιολογικό, µε αποτέλεσµα να πάσχουν από αχρωµατοψία. Ανάλογα µε τον αριθµό των κωνίων που έχει ο κάθε ασθενής µε αχρωµατοψία ποικίλει και ο βαθµός της αχρωµατοψίας που έχει. Ένα άτοµο που πάσχει από αχρωµατοψία στο κόκκινο και το πράσινο δεν έχει αρκετά κόκκινα και πράσινα κωνία. Αυτό βεβαίως δεν σηµαίνει ότι ο ασθενής από αχρωµατοψία βλέπει τα πάντα ασπρόµαυρα αλλά ότι µπερδεύει το κόκκινο µε το πράσινο ή µε το καφέ καθώς επίσης και το µπλε µε το µοβ. Η σύγχυση των χρωµάτων που έχει το άτοµο που πάσχει από αχρωµατοψία εξαρτάται και από τις συνθήκες φωτισµού. Για παράδειγµα το άτοµο που συγχέει το πράσινο θα µπορούσε κάτω από έντονο ηλικιακό φως ν’αναγνωρίσει ένα έντονο πράσινο ως πράσινο. Αντιθέτως κάτω από µία λάµπα τεχνητού φωτισµού µικρής ισχύος µπορεί να µπερδέψει το πράσινο χρώµα µε το καφέ ή ακόµη και το κόκκινο. Για τη διάγνωση της αχρωµατοψίας υπάρχουν ειδικές εικόνες οι οποίες παρουσιάζουν ένα γράµµα ή έναν αριθµό που σχηµατίζεται από ένα χρώµα ανάµεσα σ’ έναν κύκλο µε πάρα πολλά άλλα χρώµατα. Θα πρέπει να επισηµάνουµε πως η αχρωµατοψία αποτελεί κληρονοµική πάθηση που συναντάται στο ένα εικοστό των λευκών ανδρών. Σπάνια παρατηρείται σε γυναίκες ή σε ανθρώπους που δεν ανήκουν στη λευκή φυλή. Θα λέγαµε λοιπόν, πως είναι ένα καθαρά αντρικό πρόβληµα. Μάλιστα, ένα ποσοστό του 8% των ανδρών έχει κάποιο βαθµό αχρωµατοψίας! Η αχρωµατοψία δεν είναι µία διαταραχή που εξελίσσεται και αυτό σηµαίνει πως ένα άτοµο γεννιέται µε αυτό το πρόβληµα, το οποίο παραµένει σταθερό καθόλη τη διάρκεια της ζωής του. Από τη στιγµή που θα διαγνωσθεί δεν µπορεί και να διορθωθεί, παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιες σπάνιες διαταραχές που εµφανίζονται µε τα συµπτώµατα της αχρωµατοψίας και αυτές είναι απολύτως απαραίτητο να διαγνωσθούν. Η διάγνωση της αχρωµατοψίας είναι σηµαντική για ποικίλους λόγους. Το άτοµο που πάσχει από αυτή την ασθένεια των µατιών δεν θα πρέπει να χειρίζεται µηχανήµατα ή κουµπιά µε κόκκινα ή πράσινα χρώµατα, όπως επίσης θα πρέπει να βρίσκει διαφορετικούς τρόπους για να διαχωρίζει το κόκκινο από το πράσινο φανάρι ή ακόµη να µπορεί να ξεχωρίσει διαφορετικά χρώµατα χαπιών, αντικειµένων κα. ∆εν είναι µάλιστα λίγες οι φορές που άτοµα πάσχοντα από αχρωµατοψία δοκιµάζονται ή εµπαίζονται από συνανθρώπους τους που δεν µπορούν να πιστέψουν ή κοροϊδεύουν την ύπαρξη ενός τέτοιου προβλήµατος. Γι’ αυτό τον κοπό η διάγνωση και η αντιµετώπιση του προβλήµατος είναι επιβεβληµένη και χρήζει ιδιαίτερης ευαισθησίας και προσοχής. Κλείνοντας, θα πρέπει να πούµε πως η αχρωµατοψία έχει και «πλεονεκτήµατα». Τα άτοµα που πάσχουν από αχρωµατοψία αναζητούν περιγράµµατα προκειµένου να αντισταθµίσουν τη σύγχυση των χρωµάτων, γι’ αυτόν τον λόγο µπορούνε, για παράδειγµα, να διακρίνουν εύκολα οτιδήποτε ή οποιονδήποτε καµουφλάρεται. Επίσης, τα άτοµα αυτά έχουνε αυξηµένη νυκτερινή όραση σε σχέση µε τα άτοµα που έχουν φυσιολογική όραση.»

Σχετικα με το κειμενο εχω να πω οτι:
1. ποτε δεν εχω μπερδεψει ενα πρασινο με καφε ετσι νομιζω δηλαδη
2. αρκετες φορες μπορει να μην καταλαβω εαν ενα μικρο λαμπακι ειναι πρασινο ή κιτρινο.μικρο λαμπακι ομως
3. τα φαναρια τα βλεπω με μεγαλη ευκολια,οταν περναω με κοκκινο ξερω οτι περασα με κοκκινο αλλα μην το πειτε σε κανεναν
4. αυτο για το καμουφλας και την νυκτερινη οραση δεν το ξερω,αμα παω στρατο ισως μπορεσω να το καταλαβω
τα ξαναλεμε,γεια χαρα

χπ

περπαταω συχνα στην πανεπιστημιου και βλεπω σχεδον παντα καποιον λατερνατζη.πρεπει να ειναι 2-3.προχωραν σιγα σιγα σπρωχνοντας το τραπεζακι πανω στο οποιο ειναι η αγαπημενη τους λατερνα και παίζοντας μουσικη ζητανε λιγα χρηματα για να ζησουν αυτοι και η λατερνα οπως αναφερουν σε καποια ταμπελιτσα που βρισκεται πανω της.υπαρχει και μια αλλη ταμπελιτσα πανω της που λεει μην αφησετε να χαθει ο πολιτισμος μας,εξ ου και η επικεφαλιδα χπ δηλαδη χαμενος πολιτισμος.παροτι οι περισσοτερες λατερνες που κυκλοφορουν στην αθηνα βγαζουν εναν ασχημο ηχο,δεν ξερω γιατι,θελουν κουρδισμα;θελουν συντήρηση;δεν γνωριζω,οι ιδιοκτητες τους τις κρατανε ακομα και για βιοπορισμο αλλα και για να θυμομαστε καποιες εποχες που εχουν περασει.ειναι κατι σαν θεματοφυλακες της παλιας αθηνας.αυτο που ειδα πριν μερικες μερες σε καποιον λατερνατζη με εκανε να νιωσω καπως αμηχανα.πρωτα χαμογελασα αλλα μετα δεν ηξερα τι να σκεφτω.ο γνωστος λεβιες μπροστα απο την λατερνα δεν υπηρχε και πανω της ηταν ακουμπησμενο ενα τραντζιστορακι με μουσικη,διπλα απο αυτο οι γνωστες ταμπελιτσες που ειπα και πιο πανω μην αφησετε να πεθανει η λατερνα και να χαθει ο πολιτισμος.μηπως θα επρεπε να βγαλει τις ταμπελιτσες;ή να βαλει καποιες αλλες;δεν ξερω,τα σχολια δικα σας.γεια χαρα

εκλογες

οχι δεν ασχολουμε με τις εκλογες.απλα θελω να πω μια ατακα που ακουσα οτι ειπε βουλευτης του κκε σε καποιον απο τα δυο μεγαλα κομμα.αρχισε να μιλαει αυτος και εκεινος συνεχως τον διεκοπτε,και του λεει σας παρακαλω μην με διακοπτετε συνεχεια,και απανταει: εδω σε διεκοπτα με το 5 τοις εκατο,τωρα που εχω 8 δεν θα σε διακοπτω;τι να πει κανεις;

ζητω η δημοκρατια.γεια χαρα

δημιουργιες

ηταν μεσημερι,περπατουσαμε μεσα στον ηλιο,φτασαμε στην εξωπορτα,ειχε κλειδια και ανοιξε.μπηκαμε στον ανελκυστηρα και βγηκαμε στον οροφο της.η πορτα στο διαμερισμα δεν ανοιγε,μαλλον καποιος απο μεσα ειχε ξεχασει ή αφησει το κλειδι απο πισω.μας ανοιξε η αδελφη της.προχωρησαμε μαζι και οι τρεις και μπηκαμε στο δωματιο που ηταν η βιβλιοθηκη για να μου δωσει το βιβλιο για το οποιο εγινε αυτη η συναντηση.τα ματια μου επεσαν πανω στην βιβλιοθηκη και αρχισα να ψαχνω το βιβλιο που ηθελα,σε καποια στιγμη ειδα μια σακουλα γεματη πετρες,σηκωσα το βλεμμα μου και ειδα οτι ο χωρος ηταν γεματος απο μικρες μικρες σακουλες και βαλιτσακια (αυτα με τις πολλες θεσεις για μικροπραγματα με τα χωρισματα) που ειχαν πετρουλες σε διαφορα χρωματα.απο την αλλη μερια του δωματιου η αδελφη της με ενα μετρο μετρουσε και ξαναμετρουσε μπροστα απο ενα ψηφιδωτο.ηταν στην αρχη ακομα,η εικονα που θα απεικονιζε ηταν ηδη ζωγραφισμενη (ενα κεφαλι μονο,σαν φωτογραφια διαβατηριου στο πιο καλλιτεχνικο) και χωρισμενη σε μικρα μικρα τμηματα οπου στην συνεχεια θα τοποθετουσε τις ψηφιδες,ειχε βαλει μερικες στο προσωπο.ποιος ειναι;ρωτησα.δεν ειναι καποιος συγκεκριμενος.μου απαντησε.μου αρεσε πολυ.δεν μπορουσα να παρω τα ματια μου απο την εικονα.εβλεπα τον δημιουργο να δημιουργει.θα ηθελα να το δω απο την αρχη.πως ¨τεμαχησε¨ την εικονα που ειχε,πως εβαλε την πρωτη ψηφιδα,μεχρι την ολοκληρωση του ψηφιδωτου.μετρουσε και ξαναμετρουσε.
- τι ψαχνεις;ρωτησε η αδελφη της.
+ το κεντρο,της απαντησε
- μηπως δεν ειναι κυκλος.ξαναρωτησε
+ οχι κυκλος ειναι με διαμετρο 99 εκατοστα,βλακεια ε;επρεπε να ειναι 1 μετρο;
δεν απαντησαμε,απλα χαμογελασαμε.εμενα μου αρεσε,μερικα πραγματα τα βλεπεις,τα θαυμαζεις αλλα παντα εχεις την απορια,πως δημιουργηθηκαν.η φιλη μου μου εξηγουσε κατι σχετικα με το βιβλιο που θα δανειζομουν απο εκεινη αλλα εγω εριχνα κλεφτες ματιες στο ψηφιδωτο.ηταν κατι διαφορετικο για εκεινη την μερα.ελπιζω να το δω και ολοκληρωμενο.γεια χαρα

μου μου μου

οχι δεν σας φωναζει καμια αγελαδα,ειναι τα αρχικα για τα μεσα μαζικης μεταφορας.πριν λιγες μερες ημουν στο κεντρο και περασα και απο το σπιτι μιας φιλης.οταν μου ανοιξε κρατουσε ενα γραμμα,την ρωτησα τι ηταν και μου ειπε οτι το εστειλε το υπουργειο μεταφορων και επικοινωνιων.το ανοιξε και ειχε ενα χαρτη με τις διαδρομες των μμμ στο κεντρο της αθηνας.αφου μενει στο κεντρο θα τις χρησιμευε σκεφτηκαν απο το υπουργειο.οταν γυρισα σπιτι ειχαν στειλει και σε μας αντιστοιχο χαρτη της περιοχη μας,ειναι μια καλη κινηση ωστε να μαθουμε να χρησιμοποιουμε τα μμμ.καλυτερη κινηση θα ηταν να ειχε και μερικα εισιτηρια για τις πρωτες διαδρομες στην πολη.η χρηση των μμμ εχει τα καλα εχει και τα κακα της.

τα καλα της:
οικονομια στον προυπολογισμο του σπιτιου,οικονομια στα καυσινα σαν κρατος γενικοτερα,λιγοτερα αυτοκινητα αρα και λιγοτερη μολυνση απο αυτα,καθαροτερη ατμοσφαιρα,καθε καλοκαιρι βλεπουμε ποσο αποπνικτικη γινεται η ατμοσφαιρα ειδικα σε περιοδους με υψηλες θερμοκρασιες και εντονη υγρασια,επισης λιγοτερη κινηση στους δρομους.

τα κακα της:
εαν σταματησουμε ολοι να παιρνουμε το αυτοκινητο και βγουμε στους δρομους για να επιβιβαστουμε σε τρενα,λεωφορεια,τρολει,τραμ και μετρο δεν θα χωραμε,και ειναι λογικο.εδω και τωρα που κυκλοφορουν χιλιαδες αυτοκινητα υπαρχουν συγκεκριμενες ωρες και διαδρομες που αντι για επιβατης νιωθεις σαρδελα,εξου και το ρητο "ο οασα (οργανισμος αστικων συγκοινωνιων αθηνων) μας ενωνει".αυτο ομως με σωστη οργανωση και μεγαλυτερο δυναμικο και στους οδηγους και στον στολο ειναι κατι που λυνετε. κατι αλλο ειναι ο χρονος.καποτε μια συμφοιτητρια μου με ρωτησε γιατι δεν χρησιμοποιω το αυτοκινητο μου για να ερθω στην σχολη,της απαντησα οτι εκει που εχει φτασει η βενζινη δεν με συμφερει οικονομικα να το παρω,1 ευρω στοιχιζουν τα εισιτηρια για να παω και να ερθω απο την σχολη ενω με 1 ευρω βενζινη ουτε στην σχολη δεν φτανω της ειπα,μετα με ρωταει ποση ωρα κανεις με τα μμμ και ποση με το αμαξι;περιπου 40 λεπτα με το αμαξι και 70 λεπτα με τα μμμ της ειπα,και απανταει κατι στο οποιο δεν ειχα να θεσω κατι ως αντιλογο (τωρα εχω),την μιση ωρα που χανεις στα μμμ δεν μπορεις να την κερδισεις ποτε,τα παραπανω χρηματα ισως ναι.οκει σιγουρα σε μερικες διαδρομες ο χρονος ειναι μεγαλυτερος,αλλα η μολυνση;το λεωφορειο ετσι και αλλιως θα κανει το δρομολογιο του ειτε με εμενα μεσα ειτε οχι,επισης ,κατι που εκανα και κανω σε περιοδους εξετασεων,μεσα στα μμμ μπορω να ριχνω καμια ματια στο μαθημα που εξεταζομαι,κατι τις τελευταιας στιγμης.αμα οδηγω μπορω να το κανω;αρα κερδιζεις χρονο,τουλαχιστον σε αυτες τις περιπτωσεις,μην υπερβαλω κιολας.


δεν λεω να μην εχουμε αυτοκινητο ή να μην το χρησιμοποιουμε ποτε.απλα υπαρχουν περιπτωσεις που ενα λεωφορειο ή καποιο μμμ αρκει για την μεταφορα μας.σιγουρα υπαρχουν δυσκολιες αλλα πρεπει να υπαρχει εμπιστοσυνη στα μμμ και κατανοηση,εαν ολοι πληρωναμε το εισιτηριο μας σε ολα τα μεσα ισως,λεω,ισως να μπορουσαμε να βελτιωσουμε αυτη την κατασταση (το ξερω οτι το ποσο ειναι μικρο αλλα στο μετρο μια χαρα τα καταφερνουν και εχουν και κερδος). επισης υπαρχουν περιοχες με μικρο επιβατικο κοινο και ετσι οι συνθηκες ειναι ακομα πιο δυσκολες,αλλα αμα ο οασα ειχε κερδος σε πολλες διαδρομες του ισως να αντεχε και μερικες με μικρη ζημια.τελος γνωριζω οτι υπαρχουν περιοχες που παροτι ειναι διπλα διπλα και η διαδρομη με το αυτοκινητο ειναι υποθεση 10 λεπτων με το λεωφορειο θα κανεις 20 ή και 25 λεπτα.ο χρονος ειναι σημαντικος για ολους μας,αλλα το περιβαλλον ακομα πιο σημαντικο,τι να τα κανεις τα 10 λεπτα παραπανω οταν ο πλανητης στελνει συνεχως μηνυματα οτι τον πληγωνουμε και οτι δεν θα αντεξει για πολλα χρονια ακομα;ποσο θελεις να ζησεις στον πλανητης σου;10 λεπτα ή αρκετα χρονια ακομα;γεια χαρα

υγ ξεφυγα λιγο στο τελος αλλα αυτη ειναι η αληθεια

Ρωγμές

Στίχοι: Διονύσης Τσακνής
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Τσακνής

Μονάχος στην πόλη, βαθιά νυχτωμένος
σκοπός και ελπίδα καμιά.
Συνήθειες χρόνων, και κόπος χαμένος
αλήτης καιρός με χτυπά.

Γυρίζω σαν σβούρα, στο ίδιο σημείο
κραυγές ενοχής και θυμού.
Ακόμα και ο έρωτας, μου φαίνεται αστείος,
Eπαίτης θεός του συρμού.

Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,
Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε κι έξω φυσά.

Αμέτρητες πόρτες στην πλάτη μου κλείνουν
ρωγμές στο κορμί μου παντού.
Και εγώ ξενυχτάω φουμάρω και πίνω
μ' αυτό το ρεφρέν του χαμού.

Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,
Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε κι έξω φυσά.

Ταξίδι πικρό σε άγνωστα μέρη

στους δρόμους του νου θα χαθώ.

Στροφή επί τόπου απλώνω το χέρι

χιονίζει, τοπίο υγρό...

Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα

σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,

Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα

ξημέρωσε κι έξω φυσά.

(στο κειμενο υπαρχουν τονοι και κεφαλαια παροτι εγω δεν βαζω γιατι ειναι απο την δευθυνση http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=4187 )

ειναι ενα τραγουδι που μου αρεσει πολυ και το αφιερωνω σε εναν καλο μου φιλο που σημερα ξημερωματα θα πεταει για την αλλη μερια του αντλαντικου.καλη τυχη.γεια χαρα

τυχη

τι σου ειναι η τυχη,αδικαιολογητα ρισκα που παντα σου βγαινουν για καλο,μια λαθος κινηση και παρολαυτα ο θεος σου κλεινει το ματι και μαζι με ενα χαμογελο σου λεει,μην ανησυχεις,εγω ειμαι εδω,δεν θα σε αφησω ετσι.αναφερομαι στα παιγνιδια που χρησιμοποιεις ζαρια. στο ταβλι κυριως με ολες τις παραλλαγες του.αμετρητες φορες σε παρτιδες ταβλι εχω υπαρξει θυμα ατυχιας,δεν θεωρω τον εαυτο μου γκαντεμη,απλα σχολιαζω το γεγονος του να εισαι ατυχος σε παιγνιδι με ζαρια.συνηθως τα βαζω με τις δικες μου ατυχες ζαριες παρα με τις τυχερες του αντιπαλου,γιατι πως να το κανουμε καθε δικη μου ατυχια ειναι σημαδι τυχης για τον αντιπαλο.ριχνω τα ζαρια και απλα ξερω οτι θα φερω την χειροτερη ζαρια εκεινη την στιγμη,εαν στην επομενη ζαρια ο αντιπαλος φερει την καλυτερη για εκεινον τοτε εχουμε διπλο σημαδι απο τα ζαρια,οχι φιλε μου,σημερα δεν εισαι απλα ατυχος αλλα και ο αντιπαλος σου εχει την ευνοια της τυχης.διπλο το κακο.ετσι και αλλιως οταν ενας ειναι ατυχος ο αλλος ειναι μπροστα του τυχερος.δεν μπορει να ειναι και οι δυο ατυχοι και να μην κερδισει κανεις.αλλα αλλο να εισαι απλα ατυχος (ατυχιες στις ζαριες σου) και αλλο ειναι σε καθε ζαρια να νιωθεις οτι ο θεος σε βλεπει,γελαει και λεει απο μεσα του,αντε ακομα αντεχεις;ποτε θα τα παρατησεις;οταν συμβαινει αυτο συνιστω ψυχραιμια,παρτο στην πλακα γιατι αλλιως υπαρχει κινδυνος και για σενα αλλα και για τον αντιπαλο (αναφερομαι την στιγμη που απο το νευρα κλεισεις με δυναμη το ταβλι,μακρια τα δακτυλα).επισης εαν εισαι εσυ ο γκαντονε της υποθεσης δοκιμασε το χιουμορ για να ηρεμησουν καπως τα πνευματα και μην επιμενεις για αλλη μια παρτιδα,μπορει τα δικα σου δακτυλα να πιαστουν το ταβλι.γεια χαρα

ελα αλεκο ποσα μπανια εκανες φετος;ποσα;αχαχαχαχαχ

καλοκαιρι,εποχη για βολτες στην παραλια,για μπανιο στην θαλασσα,για παγωτο,για μαυρισμα και ποσα ακομα πραγματα.βρισκομαστε στην τριτη εβδομαδα του αυγουστου.το φετινο καλοκαιρι ξεκινησε νωρις για μενα,ηταν 13 μαιου και γω εκανα τις πρωτες μου βουτιες.οχι οτι εκανα διακοπες,απλα πηγα νωριτερα για μπανιο απο τα προηγουμενα καλοκαιρια.το δευτερο αργησε πολυ,παρα πολυ.δεν θυμαμαι ποτε ηταν ακριβως,το υπολογιζω μετα τις 20 ιουλιου.δυο μηνες μετα.ειμασταν στο αυτοκινητο και κατευθυνομασταν στην παραλια και γω αρχισα να ρωταω τους υπολοιπους ποσα μπανια εχουν κανει.ολοι ειπαν 2-3,4-5 και καποια φιλη σχολιασε,δεν μετραμε πλεον ποσα ακριβως μπανια εχουμε κανει,μεγαλωσαμε για να κανουμε ακομα τετοια πραγματα (χιουμορ εκανε).οκει ειμαι αρκετα μεγαλος για να μετραω ποσες φορες εχω παει για μπανιο αλλα αμα μπορεις να τα μετρησεις στα δακτυλα του ενος χερι σου δεν νομιζω οτι ειναι και τοσο κακο.4 στον αριθμο και δεν προβλεπετε να παει ουτε καν 5.οχι οτι ηθελα να κανω και πολλα περισσοτερα.δεν πρεπει να παραπονιεμαι υπαρχουν και χειροτερα και το ξερω.υπαρχουν ανθρωποι που επρεπε να δουλευουν ολο το καλοκαιρι,σιγουρα υπαρχουν και χειροτερα,αλλα τωρα μαζι μιλαμε.δεν πειραζει,το επομενο καλοκαιρι (το ξερω οτι το καλοκαιρι δεν τελειωσε και οτι εχω καιρο να κανω μερικα ακομα αλλα εχουμε και υποχρεωσεις) θα αργησω να κανω μπανιο για να παει γουρι.γεια χαρα.

πιστη

πιστευα οτι η χθεσινη μερα μου επιφυλαγε μια ευχαριστη εκπληξη,τελικα αυτη δεν ηρθε.ολα εγιναν οπως θα επρεπε να γινουν.κριμα.παντα υπαρχει αυτη η πιστη μεσα μου οταν προκειται για μια ιδεα μου,ειμαι σιγουρος για αυτην,ειμαι πιστος σε αυτην,μεχρι τελικα ή να επιβεβαιωθω ή απλα -οπως σημερα- να διαψευσθω.αυτη η ιδεα ειχε μπει στο μυαλο μου (και πιο πολυ στην καρδια μου) πολυ πριν το καταλαβω.το μυαλο δυσκολευονταν να το μπει στο νοημα της ιδεας,αλλα η καρδια,παροτι αποφασιζει με το συναισθημα και ισως κανει λαθη λογω αυτου,ηξερε τι εκανε.αυτη η ιδεα με εκανε και χθες να πιστεψω στο απιθανο,να περιμενω την ευχαριστη εκπληξη,να εχω πιστη.γεια χαρα

τα φωτα της τηλεορασης

καλοκαιρι,βραδακι,στο μπαλκονι ενος φιλου,καθομαστε,μιλαμε και χαζευουμε.δεξια, αριστερα και απεναντι παραθυρα και μπαλκονια απο τις διπλανες πολυκατοικιες.(δεν χαζευουμε τα παραθυρα).αυτο που μου κανει ιδιαιτερη εντυπωση ειναι το χαρακτηριστικο μπλε φως της ανοιχτης τηλεορασης που φαινεται στα περισσοτερα παραθυρα.οκει και γω βλεπω αρκετα τηλεοραση αλλα μου εκανε κατι αυτη η εικονα.οχι αυτο που λενε οτι χανεις την ζωη σου μπροστα απο μια οθονη (ετσι και αλλιως και γω για να γραψω αυτο μπροστα σε μια οθονη καθομαι),μου φανηκε περιεργο που ολοι ειχαν σβηστα τα φωτα και ειχαν αποκοιμηθει,το πιο πιθανο γιατι η ωρα ηταν προχωρημενη,μπροστα στην τηλεοραση τους.ειχα διαβασει καπου οτι οταν ειναι ανοιχτη μια τηλεοραση δεν μπορουμε να μην την κοιταμε.την παρομοιαζαν με την φωτια που αναβαν οι ανθρωποι και καθονταν γυρω γυρω και ζεσταινοντουσαν.ειναι κατι σαν αρχαιο ενστικτο.εδω ειμαστε λοιπον,στον εικοστοπρωτο αιωνα,στην συγχρονες σπηλιες μας με τις συγχρονες φωτιες που τρεμοπαιζουν.γεια χαρα

με κοψε την πρωτη φορα αλλα την δευτερη το περασα

ειμαστε σε περιοδο εξετασεων,τουλαχιστον για μερικους. κοσμος πηγαινοερχεται στα αναγνωστηρια και τις βιβλιοθηκες,ψαχνει τις μαγικες σημειωσεις που σε περνανε αυτοματα,για τα μαγικα θεματα που αμα τα λυσεις εχεις εξασφαλισμενη την επιτυχια,συνηθως ρωταμε απο που διαβασες και οχι ποσες ωρες (αυτο ειναι το σημαντικο) για να παρεις αυτο το μαγικο 5+ που σημαινει:

1ον οτι πρακτικα δεν χρειαζεται να ασχοληθεις ξανα με το μαθημα

2ον οτι για να το περασες εχεις παρει τις απαραιτητες γνωσεις

3ον οτι τελικα το περασες και παμε για αλλα

γιατι ομως οι περισσοτεροι κοβονται απο τον καθηγητη και περνανε μονοι τους;

το ξερω οτι υπαρχουν οι καλοι και οι κακοι καθηγητες,αλλα γιατι δεν το γενικευουμε και για τους φοιτητες;ποσοι ερχονται για να περασουν νυχτα;(δηλαδη χωρις προετοιμασια,ουτε διαβασμα,ουτε σκονακι) συνηθησμενες ατακες μπροστα απο αποτελεσματα: "περασα με 5","με εκοψε με 4",τουλαχιστον για μενα προσωπικα ή κοβομαι ή περναω.γεια χαρα.

ιστοριες μεσα απο τα ΜΜΜ

(πριν πω αυτη την ιστορια θα ηθελα να πω οτι σεβομαι τους οδηγους λεωφορειων γιατι δουλευουν κατω απο δυσκολες συνθηκες,αλλα οπως σε ολα τα επαγγελματα υπαρχουν καλοι και κακοι εργαζομενοι)

ειμαι στην σταση λεωφορειου και μετα απο μερικα λεπτα αναμονης περναει το λεωφορειο της αρεσκειας μου,μαλλον εχω καλο γουστο γιατι αρκετοι απο την σταση με ακολουθησαν.μπηκα απο την τελευταια πορτα και στριμωχτηκα και γω μαζι με τους υπολοιπους επιβατες.πρωτη σταση και μια κοπελα πατησε το κουμπι για να κατεβει,η πορτα ομως δεν ανοιξε και αρχισαμε να φωναζουμε μπας και καταφερει να φτασει στον προορισμο της.ο οδηγος δεν ακουσε και ετσι αναγκαστηκε να ξαναπατησει το κουμπι και για να κατεβει στην δευτερη σταση.ομως ουτε αυτη τη φορα ο οδηγος ανοιξε την πισω πορτα (προφανως κατι δεν λειτουργουσε εκει μπροστα) φωναξαμε παλι,ο οδηγος ακουσε και ανοιξε την πισω πορτα και καταφερε η κοπελα να αποδρασει. Καθως το λεωφορειο προχωρουσε για την επομενη σταση παππουδες/ξερολες,χειροτεροι απο δημοσιογραφους σε δελτια ειδησεων αρχισαν να μουρμουριζουν

+ απο μικρος εμαθα να παταω το κουμπι για να κατεβω απο το λεωφορειο,αυτη ακομα να το μαθει;

- η σημερινη κοινωνια τα θελει ολα ετοιμα (τι εννοουσε;)

+ βαριουνται να πατησουν το κουμπι,αλλα δεν βαριουνται να φωναζουν

- μα για να ανοιξει η πορτα πρεπει να πατησεις το κουμπι

αυτο με την πορτα και το κουμπι συνεχιστηκε για αρκετες στασεις και οι παππουδες συνεχιζαν να το παιζουν εξυπνοι.ωσπου ηρθε και η δικης τους η σειρα να πατησουν το κουμπι.πατανε και περιμεναν να κατεβουν.αμ δε,ουτε σε αυτους εκανε την χαρη ο οδηγος

- αααα αναφωνησε ο ενας,δεν δουλευει.οδηγε και την πισω ανοιξε.μα καλα αυτος ο οδηγος δεν εχει παρει χαμπαρι οτι σε καθε σταση φωναζουμε για την πισω πορτα;γιατι δεν παιρνει την πρωτοβουλια να την ανοιξει χωρις φωνες;αναρωτηθηκα.επομενη σταση η δικη μου και επειδη δεν ηθελα να φωναζω αρχιζω να προχωραω στον διαδρομο του λεωφορειο,να λεω και να ξαναλεω συγγνωμη για να φτασω στην μεσαια πορτα που πραγματικα ανοιγει με το πατημα ενος κουμπιου.φτανω στην πορτα που παντα ανοιγει,παταω το κουμπι και περιμενω.μμμμμμμμμμμμμπα ή απο σπασιμο ή απο νευρα ή για σιγουρια ο οδηγος ανοιξε πρωτα την τελευταια πορτα και τις αλλες τις αφησε/ξεχασε κλειστες.¨ανοιγετε και την μεσαια πορτα παρακαλω¨ φωναξα.τι τραβαμε και εμεις οι ταξιδιωτες της πολης;.γεια χαρα.

δεν ειναι υπεροχο;

"τα κιτρινα τριανταφυλλα μιλανε για τη χαρα της ζωης και αποπνεουν αισιοδοξια και ζωτικοτητα, αν και ιστορικο συνδεονταν με την απωλεια του ερωτα,τη ζηλια και την απιστια"

τα παραπανω δεν ειναι δικες μου ερμηνειες γι αυτο ειναι μεσα σε "αυτακια".εγω θα συμφωνησω με την πρωτη ερμηνεια.χαρα της ζωης,αισιοδοξια,ζωτικοτητα.αυτα με συμφερουν αλλωστε.γεια χαρα.

φυσαει αποψε

τις προηγουμενες μερες στην περιοχη μου ειχε δυνατο αερα.ενα βραδυ λοιπον την ωρα που ξαπλωνα για υπνο,την ησυχια διεκοψε ο αερας.κλαδια κουνιοντουσαν,σιδερενιες πορτες χτυπουσαν,γλαστρες επεφταν και εσπαγαν,και γενικα οτιδηποτε κουνιοταν εξαιτιας του αερα εκανε θορυβο. ολοι αυτοι οι ηχοι ηταν χαοτικοι και σε καμια περιπτωση περιοδικοι και επαναλαμβανομενοι.ετσι δεν ειχα προβλημα στο να κλεισω τα ματια μου και σιγα σιγα να αφηνομαι στην αγκαλια του μορφεα.ξαφνικα ομως ο αερας εκανε την εμφανιση του και στα ρουθουνια των ανθρωπων με τους οποιους μοιραζομαι το δωματιο (δυο στον αριθμο),και τοτε ηταν πραγματικα ανυποφορος και ενοχλητικος.φυσικα μιλαω για το ροχαλητο.γκρρρρρ και γκρρρρρ σε καθε εισπνοη και εκπνοη ηταν πολυ χειροτερο απο τα πολλα μποφορ και σφυριζαν εξω με μανια.το κακο ηταν οτι δεν υπηρχε συγχρονισμος και ετσι τα ακουγα ολα εις διπλουν:εισπνοη,εισπνοη,εκπνοη,εκπνοη ή εαν θελετε στην διπλασια ταχυτητα. ευτυχως καποια στιγμη ο αερας εξω απο το σπιτι και κυριως μεσα σε αυτο κοπασε και καταφερα να κοιμηθω και γω.ελπιζω να μην σας τυχει ποτε.γεια χαρα.

αυτα τα παιδια

τι σου ειναι τα παιδια,απο την μια σε τρελενουν με την υπερκινητικοτητας τους και την φασαρια που κανουν και απο την αλλη με μια κινηση τους σε κανουν να χαμογελας.δεν ξερω τι κανατε οταν ησασταν μικροι και καποιος/α σας εδινε ενα μεγαλο ρουφηχτο φιλι αλλα εγω το πρωτο πραγμα που εκανα ηταν να σκουπιστω.το ξερω οτι ειναι αγενεια αλλα δεν μπορουσα να νιωθω "φιλημενος".αυτο εκανε και ενα παιδακι σημερα στο δρομο,αφου η μητερα του του εστειλε ενα φιλακι (ξερετε φιλησε τα χερια της και του το εστειλε), εκεινο αμεσως σκουπιστηκε.ακομα και απο αποσταση ενιωθε "φιλημενος".γεια χαρα.

περασε η μπορα

¨περασε η μπορα περασε¨ οπως λεει και στο γνωστο του τραγουδακι ο νικος ζιωγαλας μαζι με την αναστασια μουτσατσου.η ατυχη μερα μας τελειωσε,σημερα ξημερωνει μια καινουργια, γεματη τυχη.ομως πρεπει να σας ενημερωσω οτι για το 2007 μας περιμενει ακομα μια τριτη και δεκατρεις και αυτη ειναι τον νοεμβρη.μην ανησυχειτε αργει ακομα.εχετε μπροστα σας 8 μηνες.απολαυστε τους χωρις αγχος.γεια χαρα.

save . . .

ειχα σκεφτει τι θα γραψω στο επομενο κειμενο που θα δημοσιευα. καθομουν στο pc μου και το εγραφα.δεν ειχα ιδεα ομως οτι τελικα δεν ηταν γραφτο να διαβαστει και απο αλλους εκτος απο μενα.παροτι ειχα γραψει αρκετο κειμενο δεν το ειχα αποθηκευσει και ξαφνικα μια πτωση τασης εκανε την οθονη να σβησει και το κειμενο να χαθει απο την μνηνη του υπολογιστη.κριμα,και πιστευω οτι το αποτελεσμα ηταν κατι καλο.προσπαθω ακομα να θυμηθω τα ακριβη λογια που ειχα χρησιμοποιησει.δεν μου ερχονται στο μυαλο.εκεινη την στιγμη ειχα συναισθηματικη φορτιση και οι σκεψεις μου γινοντουσαν ευκολα λογια.ισως τελικα δεν ημουν ετοιμος για το πρωτο μου ¨σοβαρο¨ κειμενο ή ακομα χειροτερα η ιδεα της δημιουργιας ενος blog να μην ηταν τελικα τοσο καλη.την επομενη φορα παντως θα κανω save σε καθε μου λεξη.γεια χαρα.

καλως ορισα

γεια χαρα σε ολους.ειμαι το κιτρινο τριανταφυλλο.
ελπιζω να μυριζω ωραια.