Θα ήταν χρήσιμο στον Ε.Σ

warum kommst du nicht?

γιατί εαν ερχόσουν η ζωή θα ήταν πολύ εύκολη για μένα και άδικη για τους άλλους...

καλό ή κακό;

Στο γραφείο μου λένε οτι έχω αρχίσει να μοιάζω με τον άλφα...να χαρώ ή να παρεξηγηθώ;

313

απολύθηκαν και τρελάθηκαν


υγ1 αλλά μέχρι να απολυθούν τρέλαναν εμάς
υγ2 στην σειρά υπήρχαν ΜΑΓΚΕΣ και τσάμπα μάγκες, το τραγούδι ( ο τίτλος βασικα) πάει για τους πρώτους

γεύση/ανάμνηση

Σήμερα καθώς έπινα μια πορτοκαλάδα με ανθρακικό θυμήθηκα την κατασκήνωση που πήγαινα όταν ήμουν μικρούλης :)

ΕΥΡΗΚΑ!!!!!

Θυμήθηκα γιατί ήθελα να κανώ ποστ αυτό το βίντεο. Τελίκα δεν είχε να κάνει με το πόσο κάλα ξέρω κάποιον, καμία σχέση!!! Μιλούσα με μία φίλη μου και της έλεγα οτι είμαι σε κάποιο γραφείο στον στρατό. Εκείνη αναρωτήθηκε πως έγινε και με διάλεξαν και γω της απάντησα οτι έκανα καλά γράμματα...και η άπαντηση ήταν οτι εαν γινόταν διαγωνισμός καλλιγραφίας σίγουρα θα έβγαινα τελευταίος...άρα κάνω τα χειρότερα γράμματα!!!

mr nonk

το ν στον τίτλο είναι επίτηδες για τον προηγούμενο νι

υγ ο κύκλος είναι εφεύρεση της φύσης και το τετράγωνο του ανθρώπου

"Αύγουστος" έλεγε

στον νι που ψάχναμε να βρούμε τί έλεγε μετα το "μεσοφόρι"


Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό
και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι
Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι

Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά
και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου
στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά
κι ο γέρος έλιαζε, ακαμάτης, τ'αχαμνά του

Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά
και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι
τραβέρσο ανάποδο, πορεία προς το βοριά
τράβα μπροστά, ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει

Κάτω απ' τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές
και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια
τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές
τότες που σ' έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια

Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;
φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό
στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.

Κοπέλες απ' το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι
κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι
μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά

Βάρκα του βάλτου ανάστροφη
φτενή δίχως καρένα
σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά
σμάρι κοράκια να πετάν στην έρημην αρένα
και στο χωριό να ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.

υγ και είναι και αύγουστος

ΤΗΝ ΕΙΔΑ!!!!

στα κρυφά, χωρίς να το ξέρει κανείς... εκείνη μάλλον το κατάλαβε... αλλά δεν με νοιάζει... δεν ήταν οτι μου είχε λείψει τόσο... έτσι και αλλιώς δεν την έβλεπα και τόσο συχνά απλά όταν κάτι το χάνεις καταλαβαίνεις τι αξία έχει για σένα...

για την ταυ μου

είναι περίεργο... vol4

...να λέει ένας εικοσιτριάχρονος έναν εικοσιοκτάχρονο "μικρό"

και ένα post που θα γινοταν στις 10-12-2011 αλλα μας πρόλαβαν τα γεγονότα:

είμαι ο πιο μικρός εικοσιοκτάχρονος που θα γνωρίσεις...

Ντριμ ον

Την Τρίτη το βράδυ είδα όνειρο οτι είχα υπηρεσία θαλαμοφύλακα και την Τετάρτη μόλις βγήκαν οι υπηρεσίες ήμουν Θ1(=πρώτο νούμερο θαλαμοφύλακα)

Ο σταχτομπούτος

Και εκεί που είσαι μέσα στην σκόνη, στα λάδια όπλου και τα λάδια μηχανής από τον όρχο έρχεται η νεράιδα Έξοδος και σε μεταμορφώνει σε πολίτη. Έισαι έξω λοιπόν και μοιάζεις με τους γύρω σου, δεν έχεις καμία διαφορά. Κάνεις και μία καλή γνωριμία και η βραδία εξελίσεται με τον καλύτερο τρόπο. Όμως η καλή νεράιδα σε έχει κάνει πολίτη μόνο μέχρι τις 10 και μισή το βράδυ. Με το που το ρολόι δείχνει δέκα και τέταρτο πετάγεσαι από την καρέκλα σου και αρχίζει και τρέχεις να προλάβεις την αναφορά. Σε λίγο το αμάξι σου θα γίνει μία χοντροκομμένη "καναδέζα", η καλή σου βερμούδα θα γίνει ένα παντελόνι παραλλαγής, το ωραίο σου σπορ παπουτσάκι θα γίνει ένα μαύρο ζευγάρι άρβυλα και το γουστόζικο T-shirt σου θα γίνει ένα χιτόνιο... και μην περιμένεις να σε ψάξει η καλή γνωριμία εαν αφήσεις πίσω ένα από τα παπούτσια σου...

Εξάρτηση

Το άκουσα έναν Οκτώβρη στο ημίχρονο ενός αγώνα και προσπαθούσα να το βρώ. Το έψαχνα με λάθος λέξη όμως, το addicted. Τελικά αφού το άφησα και το ξέχασα το άκουσα στο ράδιο οταν επέστρεφα από ένα ιδιαίτερο και είπε και τον τίτλο. Τώρα που το βρήκα δεν το ξαναχάνω...

αλτσχάιμερ

Για κάποιο λόγο που δεν θυμάμαι ήθελα να κάνω ποστ με αυτό το βιντεάκι . Κάτι είχε να κάνει με το πόσο καλά ξέρω κάποιον και οτι του έλεγα κατι που τον ενοχλούσε αλλά το έφτιαχνα όπως ο Τσάντλερ στο εν λόγο βίντεο :)

Απόγευμα σε φυλάκιο

Στο φυλάκιο που είμαι τώρα η σκοπιά βρίσκεται κάτω από ένα δέντρο. Ένα απόγευμα που είχα υπηρεσία σκέφτηκα αυτό το τραγούδι

Το γλυκό σου mail ωχ μανούλα μου!!!

"Καλησπέρα Μικρακι μου
Σου στέλνει ο μπαμπάκας τις φωτογραφίες απο τον κήπο της Μάκρης, απο το μπαλκόνι σου και απο το κήπο στο Ηράκλειο για τις γλάστρες που θέλουνε τακτικό πότισμα και τις έχω κατεβάσει κάτω στη γιαγιά. Πρέπει να κατάλαβες τις μεταφυτεύσεις που έχουμε κάνει σε αυτές που ήταν στην γωνία κοντα στο τραπεζάκι του μπαλκινιού σας. Απο εκείνα τα γλαστράκια έχω πάρει και δυο φυτά στη Μάκρη. Ελπίζω να κατάλαβες την γλάστρα με τη βερυκοκιά σου.
Πολλά φιλιά παλικάρι μου.
ΥΓ(''Πρώτα ο Θεός να είμαστε όλοι καλά'' Οι δυό φυτευμένοι αμπέλωπες μπρός και πίσω στο διάδρομο της Μάκρης χρειάζονται κρεβατίνα και ο προτείνων αναλαμβάνει την εκπόνησει του σχεδίου και την κατασκευή)
Πολλά πολλά φιλιά αγορίνα μου
Για να δεις τις φωτο πατα στο παρακατω link"

kisses

και για μενα..φυλάκια :)

Αντε και στους 6

Χθες 3 Αυγούστου έκλεισα 3 μήνες στον στρατό. θα υπάρξει ποστ με την αναδρομή από αυτούς τους 3 μήνες αναλυτικά μόλις έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο να γράψω κάτι μεγάλο. Υπομονή..

χρωστούμεν-Α

Σε είχα ενημερώσει για κάτι ευχάριστο για σένα, με πήρες τηλέφωνο και ήθελες να με κέρασεις...και γω ήθελα να με κεράσεις...αλλά είπα εντάξει βλέπουμε αντί να το κανονίσουμε επί τόπου...τι χαζός...να ξέρεις οτι μου χρωστάς ένα κέρασμα!!!

είναι περίεργο... vol3

... να βλέπεις να οδηγεί μία ηλικιωμένη γυναίκα παρότι δίπλα της υπάρχει ένας ηλικιωμένος άντρας (με την λογική οτι πιό παλιά οδηγούσαν μόνο οι άντρες). Το πιό περιέργο βέβαια ήταν το Ν που υπήρχε στο πίσω παρμπρίζ!!!!

Ο ύμνος

Για κάποιο λόγο έγινε ο ύμνος του τμήματος Γ4 την χρονιά 1997-1998 στο 6ο γυμνάσιο Ηρακλείου Αττικής, το άκουσα και το θυμήθηκα.