Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009

αντε και στην NASA

Μουσική: J Fearnley
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Ο αγέρας στα παράθυρα της πόλης τραγουδάει
το κρύο έπιασε χοντρό στις λάμπες περπατάει
κάτι φαίνεται μακριά στου δρόμου την αρχή
που τρεμοσβήνει σαν πυγολαμπίδα στη βροχή
Μάνα τις βαλίτσες μου πού έκρυβες καιρό
κατέβασέ τες δωσ' τες μου δεν κάθομαι εδώ
μη με ρωτάς πού πάω δε θα ξέρω να σου πω
με γράμματα και κάρτες θα μαθαίνεις ότι ζω
Είμαστε όλοι εδώ στην τρελή βραδιά
και η βάρκα μας σκίζει τα νερά
μα το μόνο που θέλω και ζητώ να δω
τα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως
Σε μια βδομάδα θα 'μαι πια σε τόπους μακρινούς
μέσα στους κήπους του Βαν Γκογκ που ανάβουνε πυρσούς
μπορεί στην πόλη της Οξφόρδης που μυρίζει χθες
με δυο βαρέλια μπίρα στου Μονάχου τις γιορτές
Μια πολκα με τους Ρώσους στης Μονμάρτης τα στενά
από γέφυρες να βλέπω του νερού τα μυστικά
πάνω σε ντόκους οι τσιγγάνοι ξυπνάνε τα βιολιά
κι ανοίγουν χιονισμένα τα βλέφαρα του μπαρ
Είμαστε όλοι εδώ στην τρελή βραδιά
και η βάρκα μας σκίζει τα νερά
μα το μόνο που θέλω και ζητώ να δω
τα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως
Το μέλι απ' τα μάτια της στάζει πάνω στο μπαρ
πανέμορφη τη βλέπω κι ας μην έχω ξαστεριά
ακόμα δυο ποτήρια αχ και θ' αρχίσει να γελά
και θα βαρυγκομάει κάποιου άντρα τη χαρά
Κι όπως θα ψάχνει κάποιο βλέμμα μπορεί και να με δει
στη βάρκα μας επάνω να ζητάω επιστροφή
θε έρθει λίγο πιο κοντά μου κι εγώ σ' αυτή
και έτσι αγκαλιασμένοι θα βουλιάξουμε μαζί
Είμαστε όλοι εδώ στην τρελή βραδιά
και η βάρκα μας σκίζει τα νερά
μα το μόνο που θέλω και ζητώ να δω
τα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως
Στίχοι: Άκης Πάνου
Μουσική: Άκης Πάνου
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Διονυσίου
Στο σταθμό του Μονάχου
με πέταξε άχου
η μαύρη μοίρα μου
μάνα κακομοίρα μου
Όπου να 'ναι σουρουπώνει
το Ακρόπολις θα φτάσει
να 'ταν και να κατεβάσει
ένα φίλο ή γνωστό
Στο σταθμό του Μονάχου
με πέταξε άχου
η μαύρη μοίρα μου
μάνα κακομοίρα μου
Κάθε άνθρωπος και γλώσσα
ποιόνε ξέρω ποιος με ξέρει
αφιλόξενα τα μέρη
παγωμένες οι καρδιές
Στο σταθμό του Μονάχου
με ξέχασε άχου
η μαύρη μοίρα μου
μάνα κακομοίρα μου
Δίπλα μου λαγοκοιμάται
ένας χίπυ πεινασμένος
ένας νέγρος μεθυσμένος
τα ναυάγια σωρό
Στο σταθμό του Μονάχου
με ξέχασε άχου
η μαύρη μοίρα μου
μάνα κακομοίρα μου
Στίχοι: Κώστας Νέος
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Μάντζιος
Απ’ της Δωδώνης το μαντείο μου απαντήσανε,
πως η πανσέληνος στα κάστρα θα σε βρει.
Πήραν ομίχλη από τη λίμνη και σε ντύσανε,
απ’ των ανθρώπων να σε κρύψουν την οργή.
Τα κύτταρα μου από παιδί σε φυλακίσανε
απ’ το ποτήρι σου σταγόνα μη χυθεί.
Γουλιά- γουλιά μετά σε ήπιαν και μεθύσανε,
Και το μεθύσι τους αυτό καλά κρατεί.
Ηπειρώτισσα γη της καρδιάς μου πληγή,
της καρδιάς μου το δάκρυ.
Ηπειρώτισσα γη σ’ έχουν τάξει οι θεοί
σε μια πέτρινη άκρη. ( δίς)
Απ’ το στρατόπεδο του Πύρρου λιποτάκτησες,
και σε συλλάβαν στου Μονάχου το σταθμό.
Το πρόσωπό σου σε μια πέτρα το ζωγράφισες,
στο διάβα σου έριξε κι’ ο Δίας κεραυνό.
Σε ξαναβρίσκω μέσ’ του τσάμικου τα βήματα,
στα πανηγύρια να γλεντάς ολημερίς.
Και να κερδίζεις μεσ’ το χρόνο τα στοιχήματα,
μ’ ένα κλαρίνο σταυροπόδι καταγής
μια πολυ καλη μου φιλη αφου τελειωσε τις σπουδες στην Ελλαδα ειπε να "κατακτησει" και την Γερμανια και πιο συγκεκριμενα το Μοναχο,γι'αυτο και ολα τα παραπανω τραγουδια περιεχουν την λεξη αυτην (να αναφερω εδω οτι δεν ξερω ουτε ενα τραγουδι απο τα παραπανω,αλλα τα βρηκα με την βοηθεια του γνωστου πλεον site http://stixoi.info/) και ηθελα να της τα αφιερωσω παροτι δεν της ταιριαζει κανενα,μονο ισως εκεινο το σημειο που λεει για κατι βαρελια απο μπυρες.
καλη αρχη και καλα να περασεις.