η δικαιωση

την βλεπω σπανια, πολυ σπανια, 1-2 φορες τον χρονο και εαν. παντα στην τυχη. ποτε κατοπιν "ραντεβου". οποτε την βλεπω χαιρομαι λιγο. ειναι απο τις πολυ λιγες κοπελες που με το που την ειδα ηξερα οτι μου αρεσε. χωρις να προσδιορισω τον λογο. μου εβγαζε κατι οικειο μαλλον, αλλα δεν ειμαι και 100% σιγουρος γιατι ακριβως μου αρεσε. εκεινη βεβαια δεν εμαθε ποτε κατι απο μενα (δεν ξερω εαν ειχε καταλαβει κατι μονη της) γιατι σε αυτο το θεμα ειμαι λιγο χειροτερος απο αυτο... γιαυτο δεν ειχε γινει και ποτε τιποτα μεταξυ μας. τις προαλλες την ειδα. ειμασταν σε καποιο χωρο γραφειου. εδειχνα στεναχωρημενος για κατι οποτε εκεινη με πλησιασε, μου χαιδεψε τα μαλλια και μου εδωσε ενα φιλακι στα χειλια. μετα απο λιγο, απο μια κρυφη καμερα ειδα οτι ηταν κατι για να μου ριξει σταχτη στα ματια και να με παγιδεψει. τοτε θυμηθηκα οτι την ειχα γραψει στο κινητο μου με το αντιθετο του ονοματος της. για παραδειγμα εαν την ελεγαν αγαπη εγω την ειχα γραψει μισος. οποτε για να συνεχισω τον τιτλο "η δικαιωση του ονειρου..."