Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

ταφοπλακα σε δεντρο

πριν μερικα χρονια σε ενα δρομο κοντα στο σπιτι μου ειχε μια λευκα.μια ωραια και ψηλη λευκα.καθε καλοκαιρι οταν περνουσα απο κατω της το καταλαβαινα ακομα και εαν ημουν με κλειστα ματια.το καταλαβαινα γιατι αμεσως μου ερχονταν μια δροσια.δεν ειναι υπερβολη αυτο που λεω.πραγματικα η σκια αυτου του δεντρου ηταν κατι μαγικο.και αυτο δεν το λεω μονο εγω,το λεει και ο αδελφος μου.μετα απο καποια καλοκαιρια την κλαδεψαν,ποτε δεν καταλαβα γιατι.ειχε μεινει μονο ο κορμος.μην χαρακτηρισω σαν τι ηταν,ειναι λιγακι σοκινγκ.μερικα καλοκαιρια αργοτερα,την εκοψαν τελειως.κατω στο πεζοδρομιο μονο αμα χαμηλωνες το βλεμα σου φαινοταν οτι εκει καποτε ηταν ενα δεντρο.κριμα.την επομενη χρονια στην θεση της υπηρχε ακομα μια πλακα πεζοδρομιο,μια ταφοπλακα για την υπεροχη λευκα.ακομα σκεφτομαι,γιατι;εγω περνουσα πολυ σπανια και την ειχα αγαπησει. φανταζομαι τον ιδιοκτητη του σπιτιου που στο "πεζοδρομιο" του ηταν η λευκα ποσο θα του λειπει.το μονο που ελπιζω ειναι να μην φταιει εκεινος για τον θανατο της.γεια χαρα

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

§:(

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...

Σ ευχαριστώ..Ναι οντως είναι από το πασχαλινό ταξίδι στην πελοπόννησο..

Ένα δάκρυ κύλισε στο μάγουλό μου διαβάζοντας το κείμενό σου.. Αχ εμείς οι άνθρωποι..είμαστε ο καρκίνος της Γης..