περυσι εκανα μαθημα στα παιδια μιας οικογενειας που η μητερα τους δουλευε σε μαγαζι με επιπλα,φωτιστικα,διακοσμητικα,ειδη δωρων και πολλα ακομα.σε καθε γιορτη,ολο και κατι που εκαναν δωρο.τα χριστουγεννα λοιπον μου χαρησαν ενα γυαλινο ροδι.το δειχνω στην μητερα μου και μου λεει "α αυτο το θελω να το στολισω"."παρτο" της απαντησα,ε δεν με πειραζε.στο τελος της χρονια μου εδωσαν ενα ρολοι σε σχημα λουκετου και το πασχα κατι αυγα με καθρεπτες γυρω γυρω.και τα δυο πηγαν απο τον γιο στην μητερα...στην γιορτη μου ομως μου εκαναν δωρο ενα πολυ ωραιο πορτατιφ σε σχημα κοχυλι. δεν μου χρειαζεται καθολου. παρολαυτα δεν μου κανει η καρδια να της το δωσω. οτι αλλο εχω παρει σαν δωρο απο αυτη την οικογενεια ειναι ηδη στολισμενο στο σπιτι κατα τα γουστα της μητερας μου.αυτο ομως ειναι στο κομοδινο μου,και ας μην το εχω χρησιμοποιησει ποτε ή μαλλον σχεδον ποτε...
Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Τα τυχερα του επαγγελματος... :)
ναι,τα τυχερα του επαγγελματος...
Δημοσίευση σχολίου