Σάββατο 30 Απριλίου 2011
Παρασκευή 29 Απριλίου 2011
post
Χθες είχαμε βγει παρέα από συμφοιτητές. Είχαμε από όλες της κατηγορίες. Κάποιους με πτυχίο, κάποιους χωρίς πτυχίο, κάποιους να συνεχίζουν για μεταπτυχιακό, κάποιους να δουλεύουν, κάποιους να κάνουν την θητεία τους στον στρατό, κάποιους να κάνουν διδακτορικό είτε εδώ είτε στο εξωτερικό. Ήπιαμε, φάγαμε, γελάσαμε, διασκεδάσαμε, χορέψαμε. Καλά περάσαμε. Η μητέρα μου μου είπε οτι ειναι καλό που κρατάμε επαφές και βγαίνουμε μετά από χρόνια.
subpost
Την "γνώρισα" σε μία εξεταστική το 2004, δεν θυμάμαι εαν ήταν Σεπτέμβρης ή Ιούνης. Καθόταν σε μία θέση μπροστά και αριστερά. Την είδα να έχει γυρίσει πίσω και να βλέπει το πηγαδάκι που είχαμε φτιάξει, παρατήρησα οτι χαμογελούσε με τα περισσότερα αστεία που ελέγα. Εκείνη την μέρα δεν έγραψα καλά, λογικό αφού δεν είχα διαβάσει σχεδόν τίποτα. Τον Οκτώβρη του ίδιου έτους και ενώ περίμενα το 222 στην Ακαδημίας (αυτό το δρομολόγιο δεν βρίσκεται πλέον μαζί μας,αλλα έχει μία θέση στην καρδία μας. ενός λεπτού σιγή παρακαλώ.......................) την είδα να είναι και εκείνη στην στάση. Σε αυτό το σήμειο υπάρχει ένα κενό μνήμης, δεν θυμάμαι εαν ήξερα το ονομά της ή εαν μου το είχαν πει και απλά δεν το θυμόμουυν. Πήγα και της μίλησα. Συμφοιτητές είμαστε, στο ίδιο περίπου έτος, στο ίδιος μέρος θα πηγαίναμε, γιατί να μην της μιλησω; Περίμενε αρκέτη ωρα το λεωφορείο και είχε να κάνει μία πρόταση για το πως θα μπορούσαμε να πάμε στην σχολή: "θα πάρουμε το 221, θα κατέβουμε στην κάτω πύλη και από έκει με το εσωτερικό λεωφορείο του πανεπιστημίου θα φτάσουμε σχολή". Η θεωρία από την πράξη βέβαια είχε μία μικρή απόκλιση 10 με 15 λεπτά. Αργήσαμε λίγο αλλά δεν πειραζεί. Η αρχή είχε γίνει. Όλο το ακαμηδαϊκό έτος 2004-2005 κανάμε παρέα. Και τον χειμώνα αλλα κυρίως το καλοκαίρι. Πήγαμε για icetea και καφέ, για μπάσκετ, για μπάνιο, σε θέατρο, σε μουσεία, σε έκθεση ζωγραφικής, κάτσαμε σε παγκάκι, μεθύσαμε μαζί. Κάναμε πολλά για να κάνει το καλοκαίρι του 2005 ιδιαίτερα ξεχωριστό. Τώρα είναι από τους κάποιους που κάνουν διδακτορικό στο εξωτερικό και οι εμφανίσεις της στην Ελλάδα είναι περιορισμένες. Χαίρομαι που όταν επιστρέφει της κλέβω λίγες ώρες.
subpost
Την "γνώρισα" σε μία εξεταστική το 2004, δεν θυμάμαι εαν ήταν Σεπτέμβρης ή Ιούνης. Καθόταν σε μία θέση μπροστά και αριστερά. Την είδα να έχει γυρίσει πίσω και να βλέπει το πηγαδάκι που είχαμε φτιάξει, παρατήρησα οτι χαμογελούσε με τα περισσότερα αστεία που ελέγα. Εκείνη την μέρα δεν έγραψα καλά, λογικό αφού δεν είχα διαβάσει σχεδόν τίποτα. Τον Οκτώβρη του ίδιου έτους και ενώ περίμενα το 222 στην Ακαδημίας (αυτό το δρομολόγιο δεν βρίσκεται πλέον μαζί μας,αλλα έχει μία θέση στην καρδία μας. ενός λεπτού σιγή παρακαλώ.......................) την είδα να είναι και εκείνη στην στάση. Σε αυτό το σήμειο υπάρχει ένα κενό μνήμης, δεν θυμάμαι εαν ήξερα το ονομά της ή εαν μου το είχαν πει και απλά δεν το θυμόμουυν. Πήγα και της μίλησα. Συμφοιτητές είμαστε, στο ίδιο περίπου έτος, στο ίδιος μέρος θα πηγαίναμε, γιατί να μην της μιλησω; Περίμενε αρκέτη ωρα το λεωφορείο και είχε να κάνει μία πρόταση για το πως θα μπορούσαμε να πάμε στην σχολή: "θα πάρουμε το 221, θα κατέβουμε στην κάτω πύλη και από έκει με το εσωτερικό λεωφορείο του πανεπιστημίου θα φτάσουμε σχολή". Η θεωρία από την πράξη βέβαια είχε μία μικρή απόκλιση 10 με 15 λεπτά. Αργήσαμε λίγο αλλά δεν πειραζεί. Η αρχή είχε γίνει. Όλο το ακαμηδαϊκό έτος 2004-2005 κανάμε παρέα. Και τον χειμώνα αλλα κυρίως το καλοκαίρι. Πήγαμε για icetea και καφέ, για μπάσκετ, για μπάνιο, σε θέατρο, σε μουσεία, σε έκθεση ζωγραφικής, κάτσαμε σε παγκάκι, μεθύσαμε μαζί. Κάναμε πολλά για να κάνει το καλοκαίρι του 2005 ιδιαίτερα ξεχωριστό. Τώρα είναι από τους κάποιους που κάνουν διδακτορικό στο εξωτερικό και οι εμφανίσεις της στην Ελλάδα είναι περιορισμένες. Χαίρομαι που όταν επιστρέφει της κλέβω λίγες ώρες.
Της αρέσει η Αρβανιτάκη και αυτό το τραγούδι κυκλοφόρησε το 2005, της το αφιερώνω.
Πέμπτη 28 Απριλίου 2011
Το μέγεθος τελικά έχει σημασία;
Τρίτη 26 Απριλίου 2011
Γεια σου
Είναι κανείς εκεί μέσα;
Κάνε ενα νεύμα,εάν μπορείς να με ακούσεις...
Είναι κανείς στο σπίτι;
(κλεμμένο)
Κάνε ενα νεύμα,εάν μπορείς να με ακούσεις...
Είναι κανείς στο σπίτι;
(κλεμμένο)
Δευτέρα 25 Απριλίου 2011
Παρασκευή 22 Απριλίου 2011
Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε τον Νονό (σας) ;
Να περάσετε αυτές τις μέρες κοντά σε ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπάνε.Καλό πάσχα και καλή ανάσταση.
Τετάρτη 13 Απριλίου 2011
αληθινά ψέματα
Τον Οκτώβρη του 2001 ξεκίνησε η φοιτητική μου "καριέρα". Πρώτη στάση Γιάννενα, ωραία τα Γιάννενα. Το μόνο κακό ήταν οτι η κοπέλα μου έμενε Αθήνα. Στα Γιάννενα υπάρχει μία λίμνη, η πασίγνωστη Παμβώτιδα, που έχει ένα μικρό νησάκι. Είχα υποσχεθεί στην κοπέλα μου οτι στο νησάκι δεν θα πάω μόνος μου και θα το δούμε για πρώτη φορά και οι δύο μαζί όταν θα ερχόταν Γιάννενα, τελικά το σχέδιο δεν πέτυχε. Τον Σεπτέμβρη του 2002 συνεχίστηκε η φοιτητική μου "καριέρα" στην Αθήνα. Πήρα μεταγραφή και επέστρεψα στα "πάτρια" εδάφη. Δυστυχώς όμως η σχέση δεν άντεξε στην απόσταση και η Αθήνα δεν έχει νησάκι για να πάω να το δω έστω και μόνος. Τον Δεκέμβρη του ίδιου έτους επέστρεψα στα Γιάννενα για τουριστικούς λόγους αυτή τη φορά και οι φίλοι μου επέμεναν να πάμε στο νησάκι μία βόλτα να χαζέψουμε. Είχα τους ενδοιασμούς μου γιατί σκεφτόμουν την υπόσχεση που είχα δώσει. Με τα πολλά τελικά με έπεισαν και πήγαμε στο νησάκι να χαζέψουμε. Μόνο που παραχαζέψαμε και χάσαμε το τελευταίο καραβάκι της επιστροφής και διανυκτερεύσαμε εκεί.
Το ακαδημαϊκό έτος 2009-2010 έκανα σε 3 παιδάκια ιδιαίτερα μαθήματα από τα οποία τα 2 ήταν στο ίδιο σπίτι. Εύκολα και ξεκούραστα χρήματα όπως συνηθίζω να λέω. Τον Μάη του 2010 όμως έγινα από τρίτεκνος πολύτεκνος. Ο Μάης είναι ο μήνας που καλοί και κακοί μαθητές θέλουν μία μικρή ώθηση για τις εξετάσεις που έρχονται. Γιαυτό η ξαφνική αύξηση των παιδιών μου. Ειδικά τα σαββατοκύριακα έκανα σε όλους. Γαλάτσι, Άγιος Νικόλαος, Περιστέρι, Κουκάκι, Μαρούσι, Ηράκλειο και μέσα σε όλα αυτά και το διάβασμα για τις δικές μου εξετάσεις. Όπως φαίνεται και από το ποστ στις 11 Μάη 2010 έτρεχα σαν τον Βέγγο. Η κούραση ήταν τόσο σωματική όσο και πνευματική. Δεν είχα χρόνο για να ηρεμήσω. Γύριζα σπίτι ενώ έλειπα όλη μέρα και το μόνο που ήθελα ήταν να φάω, να κάνω ένα μπανάκι και να αποκοιμηθώ χωρίς οποιαδήποτε σκέψη ώστε να φύγει η ένταση της ημέρας. Σε ένα από τα ιδιαίτερα λοιπόν με την κούραση να χτυπάει κόκκινο και καθώς περίμενα ο μαθητής μου να λύσει την άσκηση που του είχα ζητήσει με πήρε ο ύπνος στην καρέκλα.
Τις δύο ιστορίες αυτές τις αφηγήθηκα στο event "lie club" που διοργάνωσε ο μεγάλος μου αδελφός την πρωταπριλιά. Λέγαμε δύο ιστορίες και το κοινό προσπαθούσε να βρει ποιά είναι η ψεύτικη και ποιά η αληθινή.Ποιά είναι ποιά λοιπόν;
Το ακαδημαϊκό έτος 2009-2010 έκανα σε 3 παιδάκια ιδιαίτερα μαθήματα από τα οποία τα 2 ήταν στο ίδιο σπίτι. Εύκολα και ξεκούραστα χρήματα όπως συνηθίζω να λέω. Τον Μάη του 2010 όμως έγινα από τρίτεκνος πολύτεκνος. Ο Μάης είναι ο μήνας που καλοί και κακοί μαθητές θέλουν μία μικρή ώθηση για τις εξετάσεις που έρχονται. Γιαυτό η ξαφνική αύξηση των παιδιών μου. Ειδικά τα σαββατοκύριακα έκανα σε όλους. Γαλάτσι, Άγιος Νικόλαος, Περιστέρι, Κουκάκι, Μαρούσι, Ηράκλειο και μέσα σε όλα αυτά και το διάβασμα για τις δικές μου εξετάσεις. Όπως φαίνεται και από το ποστ στις 11 Μάη 2010 έτρεχα σαν τον Βέγγο. Η κούραση ήταν τόσο σωματική όσο και πνευματική. Δεν είχα χρόνο για να ηρεμήσω. Γύριζα σπίτι ενώ έλειπα όλη μέρα και το μόνο που ήθελα ήταν να φάω, να κάνω ένα μπανάκι και να αποκοιμηθώ χωρίς οποιαδήποτε σκέψη ώστε να φύγει η ένταση της ημέρας. Σε ένα από τα ιδιαίτερα λοιπόν με την κούραση να χτυπάει κόκκινο και καθώς περίμενα ο μαθητής μου να λύσει την άσκηση που του είχα ζητήσει με πήρε ο ύπνος στην καρέκλα.
Τις δύο ιστορίες αυτές τις αφηγήθηκα στο event "lie club" που διοργάνωσε ο μεγάλος μου αδελφός την πρωταπριλιά. Λέγαμε δύο ιστορίες και το κοινό προσπαθούσε να βρει ποιά είναι η ψεύτικη και ποιά η αληθινή.Ποιά είναι ποιά λοιπόν;
Πέμπτη 7 Απριλίου 2011
Τετάρτη 6 Απριλίου 2011
έμπνευση
Τις προάλλες είχα πάει στην βιβλιοθήκη στο πλανητάριο στο τέρμα της Συγγρού και είδα μία καινούργια μαιευτική γυναικολογική κλινική.Το όνομα αυτής Ρέα.
Ένα έχω να πω: μπράβο στον δημιουργό
υγ τις πληροφορίες για την Ρέα τις δανείστηκα από δω
"Η Ρέα στην ελληνική μυθολογία ήταν μητέρα του θεού Δία. Η ίδια ήταν Τιτανίδα.Επίσης ήταν γυναίκα και αδελφή του τιτάνα Κρόνου. Δίπλα στον Κρόνο καθόριζε τη ροή των πραγμάτων (Ρέα = αυτή που ρέει), καθόριζε μέσα στο βασίλειο του Κρόνου-Χρόνου την κίνηση και τη διαδοχή. Αργότερα, έγινε η θεά της γονιμότητας και από τα σπλάχνα της βγήκαν οι πρώτοι Ολύμπιοι θεοί, Εστία, Δήμητρα, Ήρα, Άδης, Ποσειδώνας, Δίας. Συμμάχησε με τον μικρότερο γιο της, τον Δία, για την καθαίρεση του Κρόνου, μεθώντας τον οπότε και ο Δίας μπόρεσε να ανοίξει την κοιλιά του και να ελευθερώσει τα αδέρφια του, που ο Κρόνος είχε καταπιεί από φόβο της ίδιας τύχης με τον πατέρα του, Ουρανό."
Ένα έχω να πω: μπράβο στον δημιουργό
υγ τις πληροφορίες για την Ρέα τις δανείστηκα από δω
being cool
gia na doume, einai katarxas kapoios pou ektimw
epishs, einai kapoios pou exei th dunatothta na skeftetai kai kapoion allo ektos apo ton eauto tou (thalega pws einai arketa spanio)
kapoion pou einai endiaferwn, you know, exei periexomeno k ta diafora pramata pou kanei kserei giati ta kanei, oxi epeidh ta kanei olos o kosmos
otan lew oti eisai cool stis fwto, ennow fysika oti eisai wraios, gohteutikos k tetoia.....
υγ1 τα greeklish υπάρχουν γιατί ο ορισμός αυτός είναι ο πρωτότυπος και δεν δέχεται αλλαγές
υγ2 για την δημοσίευση του ορισμού πήραμε την άδεια του συγγραφέα
epishs, einai kapoios pou exei th dunatothta na skeftetai kai kapoion allo ektos apo ton eauto tou (thalega pws einai arketa spanio)
kapoion pou einai endiaferwn, you know, exei periexomeno k ta diafora pramata pou kanei kserei giati ta kanei, oxi epeidh ta kanei olos o kosmos
otan lew oti eisai cool stis fwto, ennow fysika oti eisai wraios, gohteutikos k tetoia.....
υγ1 τα greeklish υπάρχουν γιατί ο ορισμός αυτός είναι ο πρωτότυπος και δεν δέχεται αλλαγές
υγ2 για την δημοσίευση του ορισμού πήραμε την άδεια του συγγραφέα
Κυριακή 3 Απριλίου 2011
εμ δεν σε ακούω..
Η my φίλη μου πάντα μου λέει πόσο cool τύπος είμαι. Να σας πω την αλήθεια όχι πως δεν την παίρνω στα σοβαρά, αλλά κρατάω τις επιφυλάξεις μου. Πρόσφατα όμως ήρθε ένα βραβείο για να δείξει πόσο cool είμαι...
"ΑΠΟΝΟΜΗ ΒΡΑΒΕΙΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΟ COOL ΕΜΦΑΝΙΣΗ
Το βραβείο αυτό δίνεται σε όποιον δεν διαλέγει μια μεταμφίεση που θα το κολακεύει απαραίτητα, έτσι για να «ποζάρει», αλλά σε κάποιον που είναι άνετος να ψιλογίνει και λίγο ρόμπα χωρίς να τον νοιάζει να ντυθεί όμορφος. "
Αυτή η λεζάντα είναι της φωτογραφίας που με απεικονίζει την στιγμή της απονομής του βραβείου. θα ήθελα να ευχαριστήσω τους καλεσμένους στο πάρτι μασκέ του αδελφού μου που με ψήφισαν καθώς επίσης και την my φίλη μου που πάντα πίστευε στην cool-αμάρα μου :)
"ΑΠΟΝΟΜΗ ΒΡΑΒΕΙΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΟ COOL ΕΜΦΑΝΙΣΗ
Το βραβείο αυτό δίνεται σε όποιον δεν διαλέγει μια μεταμφίεση που θα το κολακεύει απαραίτητα, έτσι για να «ποζάρει», αλλά σε κάποιον που είναι άνετος να ψιλογίνει και λίγο ρόμπα χωρίς να τον νοιάζει να ντυθεί όμορφος. "
Αυτή η λεζάντα είναι της φωτογραφίας που με απεικονίζει την στιγμή της απονομής του βραβείου. θα ήθελα να ευχαριστήσω τους καλεσμένους στο πάρτι μασκέ του αδελφού μου που με ψήφισαν καθώς επίσης και την my φίλη μου που πάντα πίστευε στην cool-αμάρα μου :)
Παρασκευή 1 Απριλίου 2011
καλό μήνα & καλά ψέματα
Σήμερα είναι η χειρότερη μέρα για ένα πολύ ευχάριστο ή για ένα πολύ δυσάρεστο νέο.Όλο και κάποιος θα νομίζει οτι τον κοροϊδεύεις.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)